تکووک ایل جانگ که با نام فرم1تکواندو نیز شناخته می شود، اولین و اساسی ترین فرم در تکواندو است. اغلب به مبتدیان به عنوان راهی برای آشنا کردن آنها با تکنیک ها و حرکات اصلی هنر آموزش داده می شود.

در اینجا عناصر کلیدی تکووک ایل جانگ آورده شده است:

1-حالت آماده:

فرم با ایستادن تمرین‌کننده در حالت آماده، در حالی که پاهایش به اندازه عرض شانه باز است و دست‌هایش در مشت‌ها در کناره‌ها قرار می‌گیرد، شروع می‌شود.

2-گام به جلو:

تمرین‌کننده با پای راست خود یک قدم به جلو برمی‌دارد و سپس با پای چپ خود را دنبال می‌کند و حالتی به اندازه عرض شانه حفظ می‌کند.

3-بلاک رو به پایین:

تمرین‌کننده با استفاده از بازوی چپ خود یک بلوک رو به پایین انجام می‌دهد تا یک حمله خیالی را منحرف کند.

4-مشت میانی:

سپس تمرین‌کننده با دست راست خود یک ضربه وسط می‌زند و سپس با بازوی چپ خود یک بلوک رو به پایین دیگر انجام می‌دهد.

5-موضع پایانی:

فرم با بازگشت تمرین‌کننده به موضع آماده و سپس تعظیم برای نشان دادن احترام به پایان می‌رسد.

فرم های تکواندو به چه دردی میخورن

فرم های تکواندو که به عنوان پومسه نیز شناخته می شوند، چندین هدف مهم را در تمرین تکواندو انجام می دهند:

تمرین تکنیک:

فرم‌ها روشی ساختاریافته برای تمرین‌کنندگان فراهم می‌کنند تا تکنیک‌های خود را از جمله مشت، لگد، بلوک و ایستادن را اصلاح کنند.

هماهنگی و تعادل:

فرم ها نیاز به هماهنگی چند حرکت دارند که به تمرین کنندگان کمک می کند تعادل، هماهنگی و کنترل بهتری را ایجاد کنند.

تمرکز ذهنی:

اجرای فرم ها نیاز به تمرکز و تمرکز دارد که می تواند به تمرین کنندگان کمک کند تا نظم ذهنی را توسعه دهند و عملکرد کلی شناختی خود را بهبود بخشند.

آمادگی جسمانی:

اجرای فرم ها می تواند تمرین خوبی را ارائه دهد، زیرا اغلب شامل حرکات پویا است و به استقامت و استقامت بدنی نیاز دارد.

مسابقه:

فرم ها اغلب در مسابقات تکواندو مورد استفاده قرار می گیرند، جایی که تمرین کنندگان بر اساس تکنیک، اجرا و ارائه قضاوت می شوند.